ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΕΡΑΝΗ, «ΚΟΚΚΙΝΑ» ΑΥΓΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.
Ελευθερία και Δικαιώματα στο Ιράν - Τέλος στην Καταστολή!
Σήμερα το πρωί μια αντιπροσωπεία της SinistraCritica παρέστη στο προξενείο του Ιράν για να διαμαρτυρηθεί για την καταστολή που ασκεί το κράτος ενάντια στις δημοκρατικές διαδηλώσεις, για την υποστήριξη των πρωτοβουλιών των Ιρανών φοιτητών/τριών και για να διεκδικήσει ελευθερία και δικαιοσύνη για τους/ις Ιρανούς/ες .
Παρουσιάστηκαν κρατώντας 15 τριαντάφυλλα σε ένδειξη μνήμης και τιμής στους νεκρούς της Τεχεράνης και εκτοξεύοντας αυγά με χρώμα ενάντια στο αίμα που χύθηκε από το θεοκρατικό καθεστώς.
Μια συμβολική παρουσία για τη υποστήριξη φοιτητών, γυναικών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων των Ιρανών, μα και για τη στήριξη της διεθνούς αλληλεγγύης που δε λύγισε από τα γεωπολιτικά συμφέροντα, που αναγνώρισε τον εξεγερμένο λαό.
Εμείς, που αυτές τις μέρες θυμόμαστε την ισραηλινή σφαγή στη Λωρίδα της Γάζας τον περασμένο χρόνο και διαμαρτυρόμαστε ενάντια στην υπεροψία των Αιγυπτίων να εμποδίσουν ακτιβιστές απ’ όλο τον κόσμο να εισέλθουν στη Γάζα (ενώ εκείνη κλείνονταν στο «Τοίχος της Ντροπής»).
Εμείς, που στηρίζουμε το κίνημα των Σαχραουί [κίνημα για την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρας] ενάντια στην μαροκινή κατοχή, τη στιγμή που 7 εκπρόσωποι του κινήματος τις τελευταίες μέρες είναι σε απεργία πείνας .
Εμείς, που αγωνιζόμαστε να λάβει τέλος η παρουσία Νατοϊκών στρατευμάτων σε Ιράκ- Αφγανιστάν.
Εμείς, είμαστε χωρίς καμία αμφιβολία στο πλευρό των Ιρανών που αγωνίζονται για Δημοκρατία, Ελευθερία , Δικαιοσύνη και ενάντια σε ένα καθεστώς που δεν έχει την «πολυτέλεια» να εκφραστεί σε όφελος του καταπιεσμένου λαού, δεδομένου ότι είναι ένα καθεστώς που υποδουλώνει τον ίδιο του το λαό κάτω από συνθήκες αφόρητης καταπίεσης.
Η εξέγερση στο Ιράν, μετά τις παρατυπίες στις προηγούμενες εκλογές, είχε ήδη κάνει ορατή τη μαζική αμφισβήτηση του θεοκρατικού και δικτατορικού καθεστώτος.Οι διαδηλωτές και οι διαδηλώτριες που διεκδίκησαν δικαιώματα κι ελευθερίες, αντιμετωπίστηκαν με άγρια καταστολή, βασανιστήρια, ακόμα και δολοφονίες.
Αυτές τις μέρες ξαναβρίσκονται στο δρόμο χιλιιάδες πολίτες του Ιράν, γιατί ασφυκτιούν κάτω από αυτό το καθεστώς που τούς στερεί κάθε δικαίωμα (ιδαίτερα από τις γυναίκες). Και πάλι το καθεστώς των μουλάδων αντιμετωπίζει τις συνεχιζόμενες κνητοποίήσεις με ωμή βία. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, είναι ώρα να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στους εξεγερμένους. Ο λαός του Ιράν έχει ανάγκη την αλληλεγγύη των κινημάτων, και όχι τα κροκοδείλια δάκρυα της Δύσης, η οποία συνεχίζει να τον απειλεί με πόλεμο.
Αλληλεγγύη στην Ιρανική εξέγερση
Να σταματήσει η σφαγή - Να απελευθερωθούν όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι
__________________________________________
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας Τρίτη 5 Γενάρη, 6 μ.μ
στο φάρο Ψυχικού και πορεία προς την Ιρανική πρεσβεία
__________________________________________
ΑΚΟΑ, Αντιεθνικιστική-Αντιμιλιταριστική Πρωτοβουλία, Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, Κόκκινο, Νεολαία ΣΥNασπισμού, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης
Εκδηλώσεις την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009
_______________________________________
Η Πρωτοβουλία Πολιτών για την προάσπιση του εβραϊκού νεκροταφείου, διοργανώνει την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου δύο εκδηλώσεις υπό τον γενικό τίτλο: «Τα Γιάννενα θυμούνται».
Η Πρωτοβουλία συγκροτήθηκε από πολίτες των Ιωαννίνων που αντιτίθενται στις ρατσιστικές και νεοναζιστικές επιθέσεις εναντίον του εβραϊκού νεκροταφείου της πόλης μας.
Οι εκδηλώσεις έχουν ως εξής:
- Στις 2.30 το μεσημέρι, η Πρωτοβουλία καλεί τους κατοίκους των Ιωαννίνων σε ανοιχτή συγκέντρωση πολιτών μπροστά στο εβραϊκό νεκροταφείο της πόλης στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου.
- Στις 19.30, στην αίθουσα της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών (Παρασκευοπούλου 4), η Πρωτοβουλία οργανώνει εκδήλωση λόγου. Οι ομιλητές είναι, επιστήμονες, ερευνητές και συγγραφείς βιβλίων για τα Γιάννενα και την εβραϊκή κοινότητα, (με αλφαβητική σειρά):
Φραγκίσκη Aμπατζοπούλου, Kαθηγήτρια Nεοελληνικής Φιλολογίας, ΑΠΘ: «Tο Oλοκαύτωμα των Γιαννιωτών Eβραίων στη λογοτεχνία»
Ελένη Κουρμαντζή, ερευνήτρια ρωμανιώτικου εβραϊσμού, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων: «Διάθεση ειδών της Ισραηλιτικής Κοινότητος Ιωαννίνων» (Αριθμ. Πρωτ. 14765/20 Αυγούστου 1944)
Σάββας Μιχαήλ, (Σαμπετάϊ Μάτσας), συγγραφέας, «Ρωμανιώτες Εβραίοι: εμείς οι Γιαννιώτες, οι άλλοι»
Ευτυχία Νάχμαν συγγραφέας «Καταγγελία»
Απόστολος Παπαϊωάννου, Αρχιτέκτονας Μηχανικός, «Οι Εβραϊκές Συνοικίες των Ιωαννίνων, Ιστορία - Πολεοδομία - Αρχιτεκτονική»
Γιώργος Σομπότης, συγγραφέας, «Η Παιδεία των Εβραίων των Ιωαννίνων»
Μιχάλης Σπέγγος, συγγραφέας, «Η διατήρηση της μνήμης και η αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος».
Με πρόσχημα τη διόγκωση των ελλειμμάτων και στα πλαίσια των απαιτήσεων της ΟΝΕ μεθοδεύεται νέος γύρος λιτότητας και πραγματικής συρρίκνωσης του λαϊκού εισοδήματος με πάγωμα μισθών και συντάξεων και νέα φορομπηχτικά μέτρα. Την ίδια στιγμή εξαγγέλλεται προϋπολογισμός ακόμη μεγαλύτερων περικοπών των κοινωνικών δαπανών. Σύμμαχος της κυβέρνησης στην πολιτική λιτότητας είναι η στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που δεν παίρνουν απόφαση για καμιά κινητοποίηση και επί της ουσίας νομιμοποιούν την πολιτική της λιτότητας.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει την πρωτοβουλία των ίδιων των εργαζομένωνγια απεργιακή κινητοποίηση στις 17/12, ημέρα που ψηφίζεται ο προϋπολογισμός. Πρωτοβουλία ιδιαίτερα κομβική, για να μπορέσει το κίνημα να απαντήσει στην επαίσχυντη στάση της γραφειοκρατίας αλλά και για να δώσει διέξοδο στη διάθεση ευρύτερων κομματιών εργαζομένων να βγουν στο δρόμο ενάντια στην κυβερνητική πολιτική.
Με τα πρωτοβάθμια σωματεία, τους συλλόγους και τις ομοσπονδίες, όλοι στην Απεργία. Όλοι στην απεργιακή προσυγκέντρωση στις 10:00 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο.
Την Κυριακή 6 Δεκέμβρη και ενώ στους δρόμους της πόλης είναι σε εξέλιξη μαζικότατη και μαχητική πορεία, τα ΜΑΤ περικυκλώνουν τον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο.
Παρά τις απειλές οι παρευρισκόμενοι αρνούνται να επιτρέψουν την είσοδο των μπάτσων στο χώρο. Στις επίμονες ερωτήσεις τους για το αν υπάρχει εισαγγελέας ή κάποιο νομιμοποιητικό έγγραφο αντιτάσσουν τον τσαμπουκά τους και προσπαθούν να σπάσουν την πόρτα και τις τζαμαρίες. Τελικά και χωρίς να τηρήσουν κανένα πρόσχημα νομιμότητας εισβάλουν στο χωρο από την πίσω πόρτα της πολυκατοικίας. Συγχρόνως εισβάλουν και σε διπλανά σπίτια τρομοκρατώντας όλη τη γειτονιά. Ακολουθεί κυνηγητό στο εσωτερικό της πολυκατοικίας και βίαιη απομάκρυνση του κόσμου εκτός του κτιρίου∙ ξυλοκοπούν, τραμπουκίζουν, βρίζουν και καταστρέφουν.
Ακολούθησε σωματική έρευνα, εξακρίβωση στοιχείων, έρευνα σε τσάντες και φωτογραφικές μηχανές. Ταυτόχρονα, στον άδειο από συντρόφους-ισσες χώρο, κουκουλοφόρος μπάτσος ερευνά το στέκι για περίπου μισή ώρα. Τα μόνα «ενοχοποιητικά στοιχεία» που βρήκαν ήταν έντυπο υλικό και αφίσες του κινήματος που κατά τη γνώμη τους ήταν αρκετά για να δικαιολογηθεί η εισβολή τους. Ακολουθούν απειλές για προσαγωγές οι οποίες τελικά δεν πραγματοποιούνται, αφού τα ΜΑΤ αποχωρούν μετά από επείγουσα κλήση για επέμβασή τους σε άλλο σημείο της πόλης.
Η παράνομη εισβολή στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο εντάσσεται στο γενικότερο κλίμα στοχοποίησης στεκιών και καταλήψεων και τρομοκράτησης αγωνιζόμενων ανθρώπων, που είδαμε να εντείνεται ενόψει των κινητοποιήσεων της 6ης Δεκέμβρη. Χαρακτηριστική είναι η εισβολή της αστυνομίας το Σάββατο 5 Δεκέμβρη στο στέκι Ρεσάλτο στο Κερατσίνι και η παραπομπή σε δίκη όσων βρισκόταν εκεί με βαριές κατηγορίες βασισμένες σε γελοία στοιχεία, αλλά και όσων τους στάθηκαν αλληλέγγυοι καταλαμβάνοντας το δημαρχείο Κερατσινίου.
Οι επιθέσεις στους χώρους μας, παράνομες και «νόμιμες», οι μαζικές προσαγωγές και συλλήψεις (στα Γιάννενα 39 προσαγωγές και μία σύλληψη στις 6 Δεκέμβρη) το κλίμα αστυνομοκρατίας καθώς και η πολιτική της μηδενικής ανοχής του Χρυσοχοϊδη, όσες «επιτυχίες» και αν έχουν, δε θα καταφέρουν να μας στείλουν στα σπίτια μας. Συνεχίζουμε όπως εδώ και τέσσερα χρόνια, ανοιχτά και δημόσια, με όπλα μας την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, την πολύμορφη πολιτική και πολιτιστική παρέμβαση μας.
Στις 6 Δεκέμβρη 2008 ο 15χρονος μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος δολοφονείται στο κέντρο της Αθήνας από τον Ειδικό Φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα. Μια ακόμα δολοφονία προστίθεται στη μακρά σειρά δολοφονιών από αστυνομικούς, λιμενικούς και συνοριοφύλακες ενάντια σε νεολαίους, μετανάστες, τσιγγάνους, εργαζόμενους. Αυτή τη φορά όμως η δολοφονία δε μένει αναπάντητη. Η εξέγερση του Δεκέμβρη απλώνεται σε όλη την Ελλάδα, από άκρη σε άκρη. Η νεολαία, ιδιαίτερα οι μαθητές, και ο αντικαπιταλιστικός χώρος δίνουν τον τόνο. Η ανυπακοή είναι δυναμική και γενικευμένη. Σχολεία και πανεπιστήμια βρίσκονται υπό κατάληψη και μαχητικά μπλοκ μαθητών εκφράζουν την οργή τους ενάντια στην αστυνομία, αλλά και στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και στις εφαρμοζόμενες πολιτικές των τελευταίων χρόνων που έχουν οδηγήσει τον κόσμο της εργασίας και κυρίως τη νεολαία στην απελπισία. Μόνο η «υπεύθυνη» στάση της ηγεσίας συνδικάτων και της κοινοβουλευτικής αριστεράς και του ΠΑΣΟΚ αποτρέπουν τη συμμετοχή του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος στην εξέγερση και την άμεση πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή.
Η δολοφονία του Γρηγορόπουλου όμως στάθηκε η αφορμή. Οι αιτίες πρέπει να αναζητηθούν στις πολιτικές που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ακολουθούν. Πέρα από τη γενικευμένη κρατική καταστολή, πρέπει να αναζητηθούν στιςι πολιτικές λιτότητας που προσπαθούν όλο και περισσότερο να αναιρέσουν κεκτημένα του εργατικού κινήματος και όλο και περισσότερο δυσχεραίνουν τη θέση των εργαζόμενων σήμερα. Πρέπει να αναζητηθούν στις πολιτικές που προωθούν την κρατική τρομοκρατία σε όλα τα επίπεδα της καθημερινότητάς μας για να μπορέσουν να περάσουν αντεργατικά μέτρα.: από την αύξηση της ανεργίας, και το φόβο της απόλυσης, την κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο τομέα, τις απολύσεις, την απλήρωτη, επισφαλή, ελαστική και ανασφάλιστη εργασία, τους μισθούς της μόνιμης λιτότητας, τις σπουδές χωρίς εργασιακή προοπτική, το σχολείο εξεταστικό κέντρο χωρίς ελεύθερο χρόνο. Αυτά ήταν τα πραγματικά καύσιμα της εξέγερσης, ούτε λίγο ούτε πολύ η ίδια η δικτατορία της αστικής τάξης στην Ελλάδα και οι συνέπειές της στις ζωές όλων μας.
Ένα χρόνο μετά, με μια νέα κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, η αστυνομία και η εργοδοσία εξακολουθούν να τρομοκρατούν. Η δίκη του δολοφόνου Κορκονέα αναβάλλεται για όσο το δυνατόν αργότερα και ο τόπος διεξαγωγής της μεταφέρεται στην Άμφισσα, όσο το δυνατόν πιο μακριά από τα βλέμματα και τα αυτιά των χτεσινών εξεγερμένων. Τα ΜΑΤ εξακολουθούν να είναι παρόντα στις γειτονιές, στις πορείες, στις απεργίες, και οι λιμενικοί και οι συνοριοφύλακες εξακολουθούν να ευθύνονται για «τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις» και βουλιάγματα πλοίων με μετανάστες και πρόσφυγες στο Αιγαίο. Ένα χρόνο μετά, στα Γιάννενα τα ΜΑΤ εξακολουθούν να επεμβαίνουν στο εργοστάσιο του Καριπίδη για να «προστατέψουν» τα αφεντικά από τους απλήρωτους απεργούς, εξακολουθούν να παίρνουν από πίσω και να προκαλούν κάθε πορεία που γίνεται στην πόλη, συνεχίζοντας το δόγμα Πολύδωρα όταν για πρώτη φορά στις 17 Νοέμβρη 2006 άρχισαν τα ΜΑΤ στα Γιάννενα, εντελώς αναίτια και απρόκλητα, να «συμμετέχουν» και αυτά σε κάθε πορεία.
Ένα χρόνο μετά, με νέα κυβέρνηση, του ΠΑΣΟΚ αυτή τη φορά, η λιτότητα συνεχίζεται, τα λιμάνια ιδιωτικοποιούνται, οι απολύσεις συνεχίζονται, η ανεργία είναι σε διψήφια νούμερα, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι πάντα στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, το ασφαλιστικό «ανοίγει» και πάλι, για να συνεχιστεί η διάλυση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Όλη η νεοφιλελεύθερη ατζέντα, κοινή σε όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και με τη βοήθεια της Ευρωπαίκής Ένωσης, είναι εδώ για να εφαρμοστεί. Οι πρώτες κινήσεις της νέας κυβέρνησης τόσο με τα stage, όσο και με τους λιμενεργάτες και τους εκπαιδευτικούς είναι χαρακτηριστικές για τις διαθέσεις της. Όλα τα κομμάτια εκείνα της ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας που έχουν βγει στους δρόμους και διεκδικούν το αυτονόητο, μια μόνιμη και σταθερή δουλειά να είναι αυτά που θα δώσουν τον τόνο στο φετινό Δεκέμβρη, όσοι και όσες αγωνιζόμαστε ενάντια στη λιτότητα και τη νέα αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, όσοι και όσες αγωνιζόμαστε για τα δημοκρατικά δικαιώματα πρέπει να πιάσουμε το νήμα του εξέγερσης του Δεκέμβρη και με μαζικό τρόπο να βγούμε στους δρόμους για να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στις κυβερνητικές πολιτικές.
Ένα χρόνο μετά η εξέγερση του Δεκέμβρη και οι κοινωνικές εξεγέρσεις παραμένουν επίκαιρες και αναγκαίες. Είναι ακριβώς οι εξεγέρσεις που μπορούν να αμφισβητήσουν όχι μόνο τη μία ή την άλλη πολιτική, αλλά που μπορούν να απαντήσουν όχι μόνο στην κρατική καταστολή και την οικονομική κρίση αλλά και στην καπιταλιστική βαρβαρότητα καθεαυτή, να θέσουν τελικά το ζήτημα της ίδιας της νομιμοποίησης της αστικής τάξης και του κράτους της.
Ο Δεκέμβρης του 2008 δικαιώνεται μέσα από τους μαζικούς, αυτοοργανωμένους, εργατικούς και νεολαιϊστικους Δεκέμβρης του Μέλλοντος. Δικαιώνεται όταν συνεχίζουμε να παλεύουμε ενάντια στην κρατική καταστολή, όταν αγωνιζόμαστε για μην πληρώσουμε και πάλι εμείς την κρίση του κεφαλαίου, όταν αγωνιζόμαστε ενάντια στον ίδιο τον καπιταλισμό.
Ο Δεκέμβρης του 2008 συνεχίζεται στους σημερινούς αγώνες, συνεχίζεται στις αυριανές εξεγέρσεις, συνεχίζεται και διεκδικεί.
Ενάντια στην κρατική καταστολή:
-Αμνήστευση όλων των διωκόμενων για συμμετοχή στην εξέγερση
-Αφοπλισμός της αστυνομίας
-Κατάργηση όλων των τρομονόμων και του κουκουλονόμου
-Κατάργηση των ΜΑΤ, ΥΜΕΤ, ΟΠΚΕ, Ειδικών Φρουρών, Συνοριοφυλάκων, ομάδας Δ και όλων των «ειδικών» σωμάτων της αστυνομίας
Ενάντια στην οικονομική κρίση και τη λιτότητα:
-Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. 35ωρο, 5ήμερο, 7ωρο, χωρίς μείωση των αποδοχών.
-1400 ευρώ κατώτατος μισθός.
-Επίδομα ανεργίας στο βασικό μισθό για όλους τους ανέργους.
-Πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα για Έλληνες και μετανάστες. Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
-Κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο των τραπεζών, των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων και των επιχειρήσεων που κλείνουν και απολύουν
-Απαγόρευση της υπενοικίασης των εργαζομένων.
-Κατάργηση των προγραμμάτων stageκαι κάθε μορφή ελαστικής εργασίας. Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων που δουλεύουν σε αυτά. Πληρωμή όλων των δεδουλευμένων τους. Κάλυψη όλων των ασφαλιστικών εισφορών για όσο καιρό έχουν δουλέψει. Εγγραφή τους στα συνδικάτα.
-Αορίστου χρόνου συμβάσεις για όλους τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα
Σήμερα το πρωί μια αντιπροσωπεία της Sinistra Critica παρέστη στο προξενείο του Ιράν για να διαμαρτυρηθεί για την καταστολή που ασκεί το κράτος ενάντια στις δημοκρατικές διαδηλώσεις, για την υποστήριξη των πρωτοβουλιών των Ιρανών φοιτητών/τριών και για να διεκδικήσει ελευθερία και δικαιοσύνη για τους/ις Ιρανούς/ες . 
