Δευτέρα 8 Φλεβάρη και ώρα 19:30 στην Αίθουσα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης (πρώην ΕΛΚΕΠΑ) στη Στοά Σάρκα
- Χάρης Σμυρνιώτης, διδάκτωρ υδρογεωλόγος
- Γιάννης Πάσχος, διδάκτωρ ιχθυολόγος ΤΕΙ Ηπείρου
- Γιώργος Τσακανίκας, κτηνίατρος
- Λευτέρης Ζώλας, δικηγόρος, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Ιωαννίνων
Η ΛΙΜΝΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΝΝΙΩΤΕΣ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ
Η Παμβώτιδα ασφυκτιά...
Το οικοσύστημα της Λίμνης βρίσκεται σε οριακό επίπεδο: Οι ανεξέλεγκτες εισροές αστικών κυρίως λυμάτων αλλά και λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, ακόμη και τοξικών αποβλήτων, απειλούν να εξοντώσουν κάθε μορφή ζωής. Η πληθώρα θρεπτικών ουσιών σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες προκαλεί την υπερβολική ανάπτυξη ορισμένων μικροοργανισμών που καταναλώνουν την πλειοψηφία του διαθέσιμου οξυγόνου.
Η Λίμνη κυριολεκτικά κινδυνεύει από ασφυξία. Ορισμένοι μάλιστα από τους μικροοργανισμούς που αναπτύσσονται στις συνθήκες του υπερτροφισμού, παράγουν βλαβερές ουσίες (τοξικά κυανοφύκη) που κάνουν επικίνδυνο το κολύμπι και κάθε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα στα νερά της λίμνης. Σε λίγο η κωπηλασία και το θαλάσσιο σκι θα θεωρούνται επικίνδυνα αθλήματα για τους Γιαννιώτες αθλητές...
Η Παμβώτιδα αργοσβήνει...
Ο όγκος των νερών της λίμνης μειώνεται συνεχώς (παρά την υψηλή στάθμη του νερού!) εξαιτίας της λάσπης που κατακάθεται στον πυθμένα και μειώνει το βάθος της, αλλά και των μπαζωμάτων, της οικοπεδοποίησης και της κατασκευής καταστροφικών αναχωμάτων. Για να χρυσωθεί το χάπι, προτείνεται ακόμα και η κατασκευή ... ποδηλατοδρόμων (!!!) επί των αναχωμάτων...
Η τσιμεντοποίηση των ακτών της Λίμνης, απαραίτητη για την «ανάπτυξη» της καφετέριας και των πάρκινγκ- δεν επιτρέπει στο οικοσύστημα να αυτοκαθαρίζεται, ενώ η υπεράντληση του υδροφόρου ορίζοντα στερεί από τη Λίμνη τις φυσικές πηγές εμπλουτισμού της με καθαρό νερό. Η Ντραμπάτοβα στέγνωσε, σε αντίθεση με τις τσέπες των βιομηχάνων που παίρνουν τζάμπα το νερό που ανήκει σε όλους μας, το βάζουν σε μπουκαλάκια και μας το πουλάνε χρυσό, καταστρέφοντας την υδάτινη ισορροπία της ευρύτερης περιοχής του λεκανοπεδίου. Περιττό να ειπωθεί πως οι σκέψεις για μεταφορά νερού στη λίμνη από ποταμούς (π.χ. Αώο) είναι όχι μόνο οικολογικά επικίνδυνες αλλά και κοινωνικά απαράδεκτες, αφού προσπαθούν να επιλύσουν το πρόβλημα της εξάντλησης των οικολογικών και κοινωνικών πόρων μιας περιοχής στερώντας τους από άλλες. Η κοντόφθαλμη και οικολογικά ανόητη αποξήρανση της λίμνης της Λαψίστας σε συνδυασμό με πλήθος αντίστοιχες άστοχες παρεμβάσεις στέρησαν από την Παμβώτιδα πολύτιμες εφεδρείες.
Οι ατσίδες της «ανάπτυξης» ακρωτηρίασαν κυριολεκτικά το υδάτινο οικοσύστημα ενώ παράλληλα κατέστρεψαν τον αναπαραγωγικό δρόμο των χελιών που πέθαιναν κατά χιλιάδες στα χωράφια, όπως θα θυμούνται οι παλιότεροι Γιαννιώτες...
Η Λίμνη μας πεθαίνει...
Σήμερα πολλά ζωικά είδη - μεταξύ τους είδη μοναδικά, που υπάρχουν αποκλειστικά στην περιοχή μας - βρίσκονται στο χείλος της εξαφάνισης. Πάνε τα χέλια, πάνε οι τσίμες, πάνε τα βατραχάκια και μαζί με αυτά πάνε κι οι ψαράδες, αφού ακόμη και τα λίγα είδη ψαριών που καταφέρνουν να επιβιώνουν, όπως οι πεταλούδες, είναι γεμάτα βαρέα μέταλλα και άλλες επικίνδυνες ουσίες.
Οι ειδικοί εκτιμούν πως ένα - δύο ζεστά καλοκαίρια (περισσότερο κανόνας παρά εξαίρεση στην εποχή της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής) μπορούν να οδηγήσουν σε μαζικούς θανάτους ψαριών και σε ανεπανόρθωτη σε ένταση και εύρος καταστροφή του λιμναίου οικοσυστήματος. Και μαζί με αυτό θα καταστραφεί μια σειρά από ανθρώπινες δραστηριότητες που φέρουν μαζί τους τις παραδόσεις, την ιστορία και τον λαϊκό πολιτισμό του τόπου μας.
Ποιοι σκοτώνουν τη Λίμνη μας ;;;
Το τέρας της λίμνης δεν βρίσκεται κάτω από τα νερά της: Κρύβεται στα σκοτεινά γραφεία (και στα ακόμη σκοτεινότερα μυαλά) όσων που σχεδιάζουν την εξαργύρωση του οικολογικού, ιστορικού και πολιτιστικού θησαυρό της μετρώντας από τώρα τα εκατομμύρια ευρώ που θα τους αποφέρει η οικοπεδοποίηση των ακτών της, η αλόγιστη εκμετάλλευση του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής και η τουριστική «ανάπτυξη» του παραπήγματος, της καφετέριας και των ξενοδοχειακών συγκροτημάτων.
Είναι γνωστή η πολιτική του ξεπουλήματος των χώρων και των αγαθών που ανήκουν σε όλους τους Γιαννιώτες (Κεντρική Πλατεία, Όαση, πλατεία Χατζή κ.λ.π.) για χάρη λίγων και εκλεκτών. Είναι η ίδια πολιτική που στέλνει το Κ.Τ.Ε.Λ. στο Μάτσικα (σε απόσταση «μιας ριξιάς πέτρας» απ’ τη Λίμνη) και βαφτίζει «ζώνες οικιστικής ανάπτυξης» τις όχθες της Παμβώτιδας με το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο. Είναι η ίδια πολιτική που στήνει τα ΜΑΤ απέναντι στους κατοίκους του Ελληνικού που δεν θέλουν να ζουν αγκαλιά με τα σκουπίδια, και στέλνει στα δικαστήρια όσους αντιστάθηκαν στο παράνομο και ληστρικό ξεπούλημα του Ξενία.
Οι παλιοί ψαράδες λένε πως δεν μπορούμε να πατάμε σε δυο βάρκες την ίδια στιγμή: Η «ανάπτυξη» τους, ακόμη κι όταν τη βάφουν... πράσινη για να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια σημαίνει καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων. Δεν έχουμε αυταπάτες, για «συνεργασία» με τους εκφραστές της πολιτικής αυτής, σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, από τη στιγμή που έχουν αποδείξει ότι ασχολούνται αποκλειστικά με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων που τους στηρίζουν. Θα λάβουν μέτρα για τη σωτηρία της λίμνης μόνο αν τους αναγκάσουμε, διαμορφώνοντας ένα μαζικό κοινωνικό ρεύμα που θα προτάσσει τη συλλογικότητα ενάντια στο ατομικό συμφέρον και θα απομονώνει και θα καταδικάζει πολιτικά τη λογική της οικοπεδοποίησης της ζωής μας και του μέλλοντος των παιδιών μας.
Συνένοχους στο φόνο δεν θα μας έχουν !!!
Ή θα πάρουμε την τύχη της Λίμνης στα χέρια μας ή θα παρακολουθούμε άβουλοι, δειλοί και μοιραίοι, την πορεία της προς το τέλος που της επιφυλάσσουν οι εργολάβοι, οι τεχνοκράτες και οι πολιτικάντηδες που τους προσκυνούν.
Ήρθε η ώρα να τους σταματήσουμε!!! Να διοργανώσουμε λαϊκές συνελεύσεις και να ξεκινήσουμε αγωνιστικές κινητοποιήσεις πριν να είναι αργά. Υπάρχουν ακόμη περιθώρια για να ληφθούν μέτρα που θα δώσουν στη λίμνη μας ανάσα ζωής, αρκεί να εγκαταλειφθεί η λογική του κέρδους και της καταλήστευσης των κοινωνικών και φυσικών πόρων.
Τα νερά της Λίμνης θα εξακολουθούν να αντικατοπτρίζουν το Μιτσικέλι, τα πλατάνια και το τζαμί του Κάστρου, ακόμη κι αν επαληθευτούν τα χειρότερα σενάρια... Εμείς θα μπορούμε να αντικρίσουμε τα πρόσωπά μας στο ρυτιδιασμένο καθρέφτη της, αν την αφήσουμε να πεθάνει;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου